مراکز درمانی و خانه بهداشت

ساخت مراکز درمانی و خانه های بهداشت کشور

خانه های بهداشت

خانه‏‌های بهداشت، نخستین و محيطي‏‌ترين واحد روستائي ارائه خدمت در نظام شبكه‏‌هاي بهداشتي درماني كشور به شمار می‏روند و نقش مهمی در پیشگیری از بيماري‏‌ها و صیانت از سلامت مردم را به عهده دارند، به‏‌طوری‏‌که ارتقای‌ شاخص‏‌های‌ بهداشتی‌ کشور به ویژه در روستاها مرهون فعالیت‏های آن‏هاست.

هر خانه بهداشت بسته به شرايط جغرافيايي (به ويژه امكانات ارتباطي و جمعيت) يك يا چند روستا را تحت پوشش خود دارد و نقش کلیدی این خانه‏‏‌ها، زمانی مشخص می‏‌شود که در دور افتاده‏‌ترین ‌روستاهای‌ کشور با ارائه خدمات‌ بهداشتی‌ لازم‌ به‌ روستاییان، از بروز ‌بیماری‌ در جامعه‌ پیشگیری می‏‌کنند.

مهم‏ترین ماموریت خانه‌‏های بهداشت در مناطق روستایی، ارائه خدمات پيشگيرانه و بهبود کيفيت زندگي است. خانه‏‌های بهداشت وظایف دیگری هم دارند، چون: مراقبت مادر، کودک، بهداشت محیط، بهسازی محیط، آموزش مردم، ارائه مکمل‌ و دیگر موارد است که درحال‌حاضر باتوجه به تغییر چهره بیماری‌‏ها از واگیر به سمت غیرواگیر، برنامه‌های کنترل فشار خون، دیابت و بهداشت روان هم به برنامه خانه‌های بهداشت اضافه شده است.

در حال حاضر 29 درصد از جمعیت کشور در مناطق روستایی ساکن هستند و بدون توسعه روستا، توسعه شاخص‌‏های سلامت امکان‏‌پذیر نیست و باتوجه‌به تغییر نیازها نقش موثر خانه‌‏های بهداشت بسيارمهم و تعیین‌‏کننده است.
جامعه یاوری از دیرباز به ساخت خانه‌های بهداشت بویژه در اطراف روستا توجه خاصی کرده که چند نمونه از آن عبارتند از: 

ساخت درمانگاه

نیکوکاران در حوزه‌های متنوعی فعالیت می‌کنند که یکی از مهم‌ترین این حوزه‌ها بهداشت و درمان عمومی است. طبق آمار در سال گذشته نیکوکاران بخش سلامت، ۱۵۰۰ میلیارد تومان به صورت مستقیم کمک کردند که البته این رقم صرفا مربوط به کمک‌های نقدی می‌شود و کمک‌های غیرنقدی و فعالیت‌های داوطلبانه را شامل نمی‌شود. لازم به ذکر است با تمام تلاش‌های صورت گرفته از سوی دولت و نیکوکاران همچنان ضرورت توجه به حوزه بهداشت و درمان به شدت احساس می‌شود.

طبق آمار به دست آمده درحال‌ حاضر ۸۷۵ موسسه خیریه، ۴۰ بیمارستان خیریه و ۳۶۰ درمانگاه خیریه فعال در حوزه سلامت در کشور مشغول به کار هستند.

 

برخی از اقدامات نیکوکاران در حوزه سلامت

نیکوکاران در زمینه‌های درمانی، بهداشتی، آموزشی یا پژوهشی و در حوزه‌‌های مختلف سلامت اقدام کرده اند.

ساخت بیمارستان و درمانگاه: یکی از اقدامات نیکوکاران در حوزه سلامت، ساخت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های خیریه است براساس آمار 40 درصد بنای بیمارستان‌های تهران موقوفه بوده و توسط خیرین حوزه سلامت وقف شده‌اند.

 

تامین هزینه‌های درمانی

نیازمندان: با وجود پیشرفت‌های حاصل شده در زمینه‌ی تشخیص و درمان بیماری‌ها، اما همچنان عده‌ای صرفا به دلیل مشکلات مالی از درمان جا مانده‌اند از این رو موسسه‌های خیریه و خیرین سلامت مبلغی را برای کمک به افراد نیازمند در نظر می‌گیرند.

تامین هزینه‌های دارویی بیماران خاص: برخی از مراکز لزوما خدمات درمانی ارائه نمی‌دهند بلکه شرایط درمان را برای بیماران مهیا می‌کند. مانند تامین دارو، توانبخشی و…

تامین وسایل پزشکی مورد نیاز درمانگاه: (دستگاه اسکن، سونوگرافی و …) خیرین بخش سلامت علاوه بر تامین نیازهای درمانی و دارویی کار تجهیز درمانگاه‌های خیریه هم انجام می‌دهند.

پیشگیری از بیماری: به علت ضعف اطلاع رسانی، بسیاری از مردم بخصوص طبقه محروم با بیمارهای مختلف به ویژه بیماری‌های واگیر دار و روش پیشگیری از ابتلا به آن‌ها اطلاع ندارند. ضرورتا فرهنگ‌سازی مناسبی در این زمینه می‌طلبد و این کار از طریق مختلفی می‌تواند انجام شود مثلا انجام آزمایشات خون رایگان، برگزاری کلاس‌های آموزشی کمک‌های اولیه، بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی و … .

با تمام فعالیت‌ها و تلاش‌های صورت گرفته در این حوزه، اما همچنان راه طولانی برای رسیدن به رضایت نسبی از خدمات درمانی در پیش است. ساکنان بسیاری از روستاهای دور افتاده و مناطق حاشیه ای از ابتدایی‌ترین امکانات بهداشتی و درمانی محروم‌اند و آگاهی اندکی نسبت به بیماری‌ها و روش‌های صحیح درمانی دارند.  امید است با برنامه برنامه‌ریزی مناسب، اجرای دقیق، همکاری نیکوکاران و موسسات خیرات تحولی نو در زمینه خدمت رسانی به نیازمندان صورت بگیرد.

اورژانس جاده ای

براساس آمارها هر سال در جاده‌های کشور به دلیل وقوع سوانح رانندگی حدود ۱۷ هزار نفر جان خود را از دست می‌دهند که در این خصوص لازم است همه ارگان های مسئول با کمک خیران حوزه سلامت در راستای ایجاد و افزایش پایگاه‌های اورژانس جاده‌ای اهتمام جدی داشته باشند.

تماس‌های مردمی باشماره ۱۱۵ در تمام نقاط یک شهرستان بر روی تلفنهای اتاق فرمان زنگ می‌خورد. پرسنل اتاق فرمان شامل: پزشک، پرستار و اپراتور بی سیم می‌باشد. در زمان تماس با اتاق فرمان، پرسنل با پرسیدن سوالاتی در مورد مشکل اصلی بیمار، سن، سابقه بیماری‌های قبلی و… اطلاعات لازم را برای تصمیم‌گیری درمورد وی جمع آوری می‌کنند. چنانچه شرح حال ارائه شده مربوط به یک مورد فوریتهای پزشکی باشد، پس از گرفتن آدرس دقیق، نزدیک‌ترین واحد امدادی به محل از طریق بی سیم یا تلفن اعزام خواهد شد. در مواردی که وضعیت بیمار اورژانسی نباشد با دادن اطلاعات لازم به تماس گیرنده وی را برای انجام اقدامات لازم راهنمایی می کنند.

 

یک واحد امدادی اورژانس پیش بیمارستانی شامل سه جزء اصلی می باشد:

  1. پرسنل تخصصی اورژانس EMT ‪Technician Emergency Medical‬: با مدرک دانشگاهی و در رشته های مرتبط‬‬‬
  2. تجهیزات تخصصی:  وسایل ثابت سازی و انتقال بیمار، وسایل باز کردن و مدیریت راه هوایی، وسایل مایع درمانی، وسایل احیا قلبی ریوی و…
  3. وسیله نقلیه: این وسیله در اکثر واحدهای امدادی خودروی آمبولانس می‌باشد. وسایل نقلیه دیگر شامل بالگرد(امداد هوایی)، موتورسیکلت(امداد موتوری)، یا کشتی (امداد دریایی) میباشد.