Menu
05137650902
05137650902
در اوایل دهه ۱۳۶۳ خورشیدی شادروان مجتبی کاشانی که با وجود گرفتاری های تحصیلی و شغلی در تهران ، اندیشه کمکی موثر به محرومین زادگاهش ، او را رها نمی کرد ، در چند سفر به خواف در شرقی ترین نقطه خراسان و هم مرز با افغانستان به دیدار همکلاسی های قدیمی اش شتافت تا از آنها برای این مهم کمک گیرد . وی در یکی از سفرها با عثمان محمدپرست، استاد چیره دست خوافی آشنا شد که او نیز دلی پرشور و همراه با کاشانی داشت . با پیوستن غلامحسین شافعی و همایون حاجی خانی دو تن از همکاران شوریده دل او در شرکت بوتان، گروه چهار نفره ای تشکیل گردید که همگی بر راه پر فراز و نشیب توانمند سازی محرومین هم پیمان شدند . آنها در چند سفر به خواف صحنه های دردناکی از محرومیت ها را به چشم دیدند که باور کردنی نبود.
کاشانی که ذوقی سرشار و احساسی عمیق در سرودن اشعار اجتماعی داشت، حاصل مشاهدات خود از رنج و درد مردم مظلوم این منطقه را که با وجود تاریخ و فرهنگ غنی از تبعیض ها رنج می بردند در قالب منظومه بلند خواف به تصویر کشید .
با تقدیم این سروده حزن انگیز به وجیه اللهی مدیرعامل شرکت خدمات مهندسی بوتان که او نیز از دلشدگان بود، او مبلغ قابل توجهی را به عنوان صله به کاشانی داد تا صرف این هدف ارزشمند شود.
دغدغه انتخاب کارآمدترین راه در توانمندسازی روستاهای محروم، آنها را به جنوب خراسان کشاند تا پس از دیدار با مردم منطقه تصمیم خود را عملیاتی کنند. با پیوستن نیکول فریدنی عکاس و هنرمند تهرانی به جمع که او نیز عشق فراوانی برای خدمت داشت، اکنون تصویری گویا از چند سو محرومیت ها را فریاد می زد. سروده ها و سخنان تاثیر گذار کاشانی، ضخمه های شیدایی عثمان محمد پرست و عکس های هنرمندانه نیکول فریدنی .
اردیبهشت ۱۳۶۵ در همایش بررسی محرومیت های بیرجند و سیستان و بلوچستان در دانشگاه بیرجند ، کاشانی سخنان پرشوری را ایراد کرد که همه راتحت تاثیر قرار داد ه و توجه را به سوی این جمع کوچک اما پرشور جلب کرد .
دربازگشت از این سفر، گروه پس از دیدار از روستاهای فقر زده جنوب خراسان که شافعی به خوبی با درد و محرومیت آنها آشنا بود ، تصمیم گرفت تا با تاسیس صندوق حمایت از محرومین جنوب خراسان سازوکاری برای حمایت از مدرسه سازی دایر نماید .
این گروه سپس با همراهی مسئولین دلسوز محلی آموزش و پرورش بویژه آقای کمال، به پرویزآباد زیرکوه قاین رفته و نخستین مدرسه خود را به همت مهندس وجیه اللهی در محروم ترین منطقه که دانش آموزانش در دخمه ها ویا بر روی زمین درس می خواندند ، دایر نمود. در بازگشت از این سفر موفقیت آمیز ، آنها تصمیم گرفتند که کار با جدیت و سازماندهی بیشتری تحت عنوان جامعه یاوری فرهنگی جنوب خراسان(به انتخاب مهندس حاجی خانی) ادامه دهند .
از این به بعد جامعه یاوری با برگزاری همایش های مختلف در تهران با همراهی هنرمندان سرشناسی چون مرحوم استاد شجریان ، عثمان محمد پرست و بزرگان اهل ادب چون استاد شفیعی کدکنی ، الهی قمشه ای و سایر هنرمندان سینما ، این حرکت را فراگیرتر نموده و یاوران جدیدی از جمله جمعی از ایرانیان خارج از کشور به این تشکل مردم نهاد پیوستند . این یاوران علاوه بر تامین اعتبار ده ها مدرسه در سفرهای گروهی به منطقه برای پیشرفت امور نیز جلودار بودند.
با پیوستن تعداد بیشتری از حامیان نیک اندیش ، ساخت خوابگاه های شبانه روزی ، مدارس استثنایی و هنرستان نیز در اولویت کاری قرار گرفت . از این به بعد جامعه یاوری از خراسان فراتر رفته و در استان های دیگر نیز پروژه های بیشتری به ویژه در هرمزگان با عنوان کپرزدایی از مدارس به سرانجام رساند . نقشی که آقای سیاری رییس آموزش و پرورش هرمزگان و رییس پیشین آموزش و پرورش قاینات در این حوزه داشت قابل تقدیر است.
این به بعد جامعه یاوری از خراسان فراتر رفته و در استان های دیگر نیز پروژه های بیشتری را به اجرا درآورد از جمله در هرمزگان با عنوان کپرزدایی از مدارس اقدامی بزرگ به سرانجام رسید . از ابتدا تا این زمان بیش از ۲۰۰ مرکز آموزشی توسط جامعه یاوری ساخته شده بود
متاسفانه با ابتلای ناگهانی شادروان دکتر مجتبی کاشانی به بیماری سرطان شوکی سخت به جامعه یاوری وارد شد که همه را نگران و دل آزرده ساخت . کاشانی که نگران تاثیر گذاری این بیماری در ادامه کار همراهان خود بود در وصف حال خود شعری را به نام سرطان وطن سرود که جاودانه ماند.
تو مَپندار که در فِکر تنم
او که بیمار شود ما همه نیز
وطنم از تن من خستهتر است
به تو سوگند که از غُصّه خویش
نگران سرطان وطنم
من که بیمار شوم ، یک بدنم
درک کن درد مرا از سُخنم
لحظهای پیش تو من دم نزنم
کاشانی که فکر می کرد ممکن است با رفتنش ، رکودی در فعالیت جامعه یاوری بویژه در ادامه توجه به خراسان حاصل گردد ، پیشنهاد کرد تا جامعه یاوری در خراسان مستقل گردد . این خواست به همت غلامحسین شافعی از بنیان گذاران اصلی جامعه یاوری و مسوول پشتیبانی پروژه ها پی گیری شد و جامعه یاوری خراسان ازتشکیلات جامعه یاوری فرهنگی که هنوز ثبت به ثبت رسمی هم نرسیده بود جداشد و در آذر ۱۳۸۳ با هیات امنای جدید به ثبت رسمی رسید.
هرروزه ساعت 7:30 تا 18:30
خراسان رضوی، شهر مشهد، بلوار سجاد، بزرگمهر شمالی 2
©1400 کلیه حقوق وب سایت برای جامعه یاوری خراسان محفوظ می باشد
